Tanımaktan, birlikte çalışmaktan onur duyduğum güzel insan Model Mehmet Yılmaz’ın anısına;
İyi bir sanat atölyesi; işinin ehli usta hoca, becerikli bir asistan, çalışkan öğrenciler, doğru mekan ve iyi canlı modelle olur. Yukarıda saydığım kombinasyona az rastlanır. Çoğu zaman son halkası sıkıntı yaratır çünkü profesyonel modellik yapan çok kişi bu işi ek işi gibi görür ve kısa dönem çalışıp ayrılır. Oysa Mehmet bambaşkadır. Eğer Mehmet Yılmaz’la çalışmadıysanız profesyonel model nasıl oluru pek bilme şansınız olmadığını düşünüyorum. Sizlere, birlikte çalıştığım, mesleği ile tanıdığım, iş arkadaşım Model Mehmet Yılmaz’ı anlatmak istiyorum.
2002 yılında bir yaz ayında İstasyon Sanat’ta güzel sanatlara hazırlanmaya başladığım zaman ilk canlı model dersimde tanıştım. Mehmet’in, onunla çalışan bizlerin bildiği bir farklılığı vardır. Sınıfa girdiği an hissettiğiniz kibar bir ciddiyettir onun ki. En hayta sınıf bile Mehmet durmaya başladığı an bir sakinleşir işine odaklanırdı. Çalışma sürelerini saat kesliğinde bilir, derse hep hazır gelir, kendine çok iyi bakardı.
Bildiğim kadarı ile tüm çalışma yaşamını Üniversiteler ve özel sanat kurumlarında profesyonel canlı model olarak geçirmiştir ve bu işten emekli olacak kadar uzun süre yapmıştır. Mehmet “ben profesyonel modelim, bazıları ciddiye almasada bu benim işim, sanat kurumlarında canlı model çok önemli, kendisine bakan, doğru fiziği olan bir insan modellik yapmasa bu öğrenciler nasıl öğrenecek, iyi, işinin ehli sanatçılar nasıl olacak?” derdi.
Resim atölyesinde bulunmamış olanlar için atmosferi biraz açıklamak istiyorum. İnsan figürü resim yapmanın en önemli ve zor aşamalarından biridir. Önce ustaların desenlerinden kopya yapılır sonra canlı gözlemle devam edilir. Üniversitelerde nü olarak yapılan bu çalışmaları biz İstasyon’da mayolu olarak yaparız. Öğrenciler ilk figür çalışmalarını özel atölyelerde gerçekleştirler mayolu nü bile yadırganır, çekinirler bakmaya, bir çok kişi ilk kez çıplak bir insanı burada gözlemler. Mehmet bunu çok iyi bilirdi. Ciddiyetle durur, gereksiz konuşmaz, göz ucuyla desenlere bakar, ders sonunda “hocam izninizle”der, özel olarak görüşlerini söylerdi. Biz çizime odaklanmışken hangi öğrenci gözünü kaçırdı, kim bakmadan çizmeye çalıştı mutlaka uyarırdı. Bazen ders sırasında izin alır, gözünü kaçıranları kast ederek, sakin ve kibar ses tonu ile sınıfa “bakmaktan çekinmeyin, görmezseniz öğrenemezsiniz, ben sizin için buradayım” derdi. Mehmet’e sınıfın nerede zorlandığını anlatırdım, o sanki zihnimi okurmuş gibi sınıfa pozu dururdu. Klasik ustaların resimlerini incelerdi ve duruşlarında buna çok dikkat ederdi. Profesyonel modelimizdi, güzel atölyemizin bir parçasıydı, onun geldiği günleri hep çok sevdik.
Sanat emekçisiydi, emeği ile birçok kişi figür çizmeyi öğrendi. Bende bu şanslı kişilerdenim. İnsan figürü çizmeyi Mehmet’le öğrendim ve onunla öğrettim. Güler yüzü ve kibarlığı ile bizlerin hatıralarında, onunla çalışan öğrenci ve sanatçıların desenlerinde ölümsüzleşen güzel insan Model Mehmet Yılmaz nurlar içinde uyu, mekanın cennet, toprağın bol olsun arkadaşım.
Başta ailesi olmak üzere çalışan, tanıyan herkesin başı sağolsun.
Can Berk Koç
(Bu yazı ilk olarak 17.2.2018 tarihinde İstasyon Sanat Akademisi WEB sitesinde taziye mesajının devamına kişisel bir not olarak yazılmış ve yayımlanmıştır.)
Comments